нага́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. нага́н нага́ны
Р. нага́на нага́наў
Д. нага́ну нага́нам
В. нага́н нага́ны
Т. нага́нам нага́намі
М. нага́не нага́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

нага́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Рэвальвер з рухомым барабанам.

|| прым. нага́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нага́н м. нага́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нага́н нага́н, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нага́н, ‑а, м.

Рэвальвер з барабанам, які круціцца.

[Ад уласн. імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наган

т. 11, с. 114

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

нага́н м Revolver [-´vɔlvər] m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нага́н

(рус. наган, ад бельг. Nagyan = прозвішча бельг. збройніка)

рэвальвер з барабанам на сем патронаў, які круціцца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

нага́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. нага́на нага́ны
Р. нага́ны нага́н
Д. нага́не нага́нам
В. нага́ну нага́ны
Т. нага́най
нага́наю		 нага́намі
М. нага́не нага́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Нага́н ’від рэвальвера’. З рус. наган, што ў сваю чаргу ад уласнага імя канструктара Nagyan (Фасмер, 3, 35).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)