Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нага́йка1,
гл. нагайцы.
нага́йка2, ‑і, ДМ ‑цы; Рмн. ‑гаек; ж.
Кароткі раменны плецены бізун. У запыленым паветры апісвалі кругі казацкія нагайкі.Гартны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нага́йкаж Nagáika f -, -s, Ríemenpeitsche f -, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
нага́йка
(укр.нагайка, ад цюрк. nagaj = нагаец)
кароткі раменны плецены бізун.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
нагайка
Том: 18, старонка: 346.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
Нага́йка ’бізун’ (ТСБМ; гродз., Сл. ПЗБ). Запазычана з рус. ці ўкр.нага́йка, што паходзіць ад назвы цюркскага племені, што жыло ў Крыме і на Каўказе (Фасмер, 3, 35; Брукнер, 354; Махэк₂, 388 і інш.), літаральна ’нагайскі бізун’ (’ногайская плётка’), параўн. КЭСРЯ, 280.