нагаво́рваць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. нагаво́рваю нагаво́рваем
2-я ас. нагаво́рваеш нагаво́рваеце
3-я ас. нагаво́рвае нагаво́рваюць
Прошлы час
м. нагаво́рваў нагаво́рвалі
ж. нагаво́рвала
н. нагаво́рвала
Загадны лад
2-я ас. нагаво́рвай нагаво́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час нагаво́рваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нагаво́рваць несов.

1. (много говорить) нагова́ривать;

2. (возводить напраслину) нагова́ривать, клевета́ть;

3. колдова́ть, нагова́ривать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нагаво́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да нагаварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагавары́ць, -вару́, -во́рыш, -во́рыць; -во́раны; зак.

1. чаго і без дап. Сказаць многа чаго-н.

Н. лішняга.

Н. кампліментаў.

2. на каго (што) і без дап. Узвесці паклёп.

Н. на дзяўчыну.

3. што. Запісаць на спецыяльнае прыстасаванне для гуказапісу (дыктафон і інш.).

4. што. Тое, што і загаварыць² (разм.).

◊

Нагаварыць сорак бочак арыштантаў (разм.) — расказаць шмат неверагодных гісторый.

|| незак. нагаво́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кля́ўзнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Займацца кляўзамі; нагаворваць, паклёпнічаць.

|| зак. накля́ўзнічаць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нагова́ривать несов.

1. нагаво́рваць;

нагова́ривать пласти́нку нагаво́рваць пласці́нку;

2. (на кого, что возводить напраслину) разг. нагаво́рваць; (оговаривать) абгаво́рваць; (наушничать) нагаво́рваць, дано́сіць; (клеветать) разг. паклёпнічаць, узво́дзіць паклёп;

3. этн. нагаво́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пагава́рваць,

гл. нагаворваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наска́зывать несов., разг.

1. нагаво́рваць; нака́зваць;

2. уст. (ябедничать) нагаво́рваць; (клеветать) паклёпнічаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

slander​2 [ˈslɑ:ndə] v. паклёпнічаць, чарні́ць, нагаво́рваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нагаво́рвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да нагаворваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)