навя́ліцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
навя́люся |
навя́лімся |
| 2-я ас. |
навя́лішся |
навя́ліцеся |
| 3-я ас. |
навя́ліцца |
навя́ляцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
навя́ліўся |
навя́ліліся |
| ж. |
навя́лілася |
| н. |
навя́лілася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
навя́лься |
навя́льцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
навя́ліўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
◎ Навя́ліцца ’навязвацца, нападаць; пападацца’ (Нас.), ’унадзіцца, дзейнічаць настойліва і неадступна’ (Бяльк.), ’настойліва і упарта ажыццяўляць сваё жаданне, сваю думку’ (Гарэц.), ’прывязацца да чаго-небудзь раптоўна’ (Мядзв.), ’накінуцца на каго-н. з лаянкай, папрокамі’ (ушац., Нар. сл.), навяльвацца ’настойваць, настойліва дамагацца’ (Гарэц.), ’прыставаць, чапляцца, навязвацца’ (Юрч.). Да вяліцца ’прагна хацець чаго-н.’, далейшая этымалогія якога няпэўная (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)