Verbum

анлайнавы слоўнік

навя́зваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

навя́зваць несов.

1. в разн. знач. навя́зывать;

2. привя́зывать, брать на прико́л;

1, 2 см. навяза́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навя́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да навязаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навяза́ць, -вяжу́, -вя́жаш, -вя́жа; -вяжы́; -вя́заны; зак.

1. чаго. Нарыхтаваць, зрабіць шляхам вязання.

Н. шапак.

Н. венікаў.

2. каго (што). Прымацаваць, узяць на прывязь.

Н. каня на лузе.

3. перан., каго-што каму. Прымусіць каго-н. прыняць або зрабіць што-н. супраць яго волі, жадання.

Н. сваю думку.

Н. бой.

|| незак. навя́зваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

навя́зывать несов.

1. навя́зваць;

2. (чулок, сетей и т. п.) навя́зваць; нарабля́ць; рабі́ць;

3. перен. навя́зваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навя́званне ср. навя́зывание; см. навя́зваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навя́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. навязваць — навязаць (у 2–4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навя́звацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да навязацца.

2. Зал. да навязваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tout² [taʊt] v. (for) навя́зваць тава́р, зазыва́ць пакупніко́ў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

навя́звацца несов.

1. (обременять собой) навя́зываться;

2. страд. навя́зываться, привя́зываться; см. навя́зваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)