навыцяка́ць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
навыцяка́е |
навыцяка́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
навыцяка́ў |
навыцяка́лі |
| ж. |
навыцяка́ла |
| н. |
навыцяка́ла |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
навыцяка́ць сов. (во множестве) вы́течь, уте́чь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
навыцяка́ць, ‑ае; зак.
Выцечы ў вялікай колькасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)