навыло́мваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. навыло́мваю навыло́мваем
2-я ас. навыло́мваеш навыло́мваеце
3-я ас. навыло́мвае навыло́мваюць
Прошлы час
м. навыло́мваў навыло́мвалі
ж. навыло́мвала
н. навыло́мвала
Загадны лад
2-я ас. навыло́мвай навыло́мвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час навыло́мваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

навыло́мваць сов., см. навыло́мліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навыло́мваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Выламаць вялікую колькасць чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навыло́мліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Тое, што і навыломваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)