наво́шта

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
наво́шта - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

наво́шта, прысл.

Тое, што і нашто.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наво́шта нареч., см. нашто́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наво́шта, прысл.

Тое, што і нашто.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наво́шта прысл wozú, zu wélchem Zweck; (для чаго); warúm, weshálb, weswégen (чаму)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

навошта □ якой хваробы (груб.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

Во́шта ’навошта’ (Касп.). З во‑ і што (гл.) або скарачэннем з навошта (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

what for

чаму́; наво́шта

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

прымяша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -мяша́ны; зак.

1. што і чаго. Дадаць, змешваючы.

П. саломы ў гліну.

2. Ублытаць, уцягнуць дарэмна (разм.).

Навошта вы мяне прымяшалі да гэтай справы?

|| незак. прыме́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Нашто ’навошта’ (Сл. ПЗБ), на́шта ’тс’ (Растарг.), на́шчо ’тс’ (ТС). З на і што (шчо).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)