наво́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наво́чны наво́чная наво́чнае наво́чныя
Р. наво́чнага наво́чнай
наво́чнае		 наво́чнага наво́чных
Д. наво́чнаму наво́чнай наво́чнаму наво́чным
В. наво́чны (неадуш.)
наво́чнага (адуш.)		 наво́чную наво́чнае наво́чныя (неадуш.)
наво́чных (адуш.)
Т. наво́чным наво́чнай
наво́чнаю		 наво́чным наво́чнымі
М. наво́чным наво́чнай наво́чным наво́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наво́чны², -ая, -ае (разм.).

Тое, што і наглядны.

Навочная агітацыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наво́чны¹, -ая, -ае.

Які надзяваецца на вочы для аховы ад чаго-н.

Н. шчыток.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наво́чны I нагла́зный

наво́чны II разг. нагля́дный;

~ная агіта́цыя — нагля́дная агита́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наво́чны ​1, ‑ая, ‑ае.

Які надзяваецца на вочы для аховы ад чаго‑н.

наво́чны ​2, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і наглядны. Урад [цара] трапіў у няёмкае становішча: яму даводзілася ўжываць рэпрэсіі да той самай думы, якую ён сам склікаў. Гэта было навочнай агітацыяй супроць самаўладства. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наво́чны

1. ánschaulich; déutlich, krass;

2.:

наво́чны све́дка Áugenzeuge m -n, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нагла́зный наво́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

eyewitness

[ˈaɪ,wɪtnəs]

n.

наво́чны сьве́дка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bíldhaft

a во́бразны; маляўні́чы; наво́чны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ánschaulich

a нагля́дны, наво́чны, во́бразны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)