наво́рваць гл. наараць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наво́рваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. наво́рваю наво́рваем
2-я ас. наво́рваеш наво́рваеце
3-я ас. наво́рвае наво́рваюць
Прошлы час
м. наво́рваў наво́рвалі
ж. наво́рвала
н. наво́рвала
Загадны лад
2-я ас. наво́рвай наво́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час наво́рваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наво́рваць несов. напа́хивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наво́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да наараць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наара́ць, -ару́, -арэ́ш, -арэ́; -аро́м, -араце́, -ару́ць; -ары́; -ара́ны; зак., чаго і без дап.

Узараць нейкую колькасць зямлі.

Н. тысячу гектараў пад азіміну.

|| незак. наво́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напа́хивать несов. наво́рваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наво́раны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад наворваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)