на́волочка навало́чка, -кі ж., на́валачка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наволочка
Том: 18, старонка: 331.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
навало́чка ж. на́волочка, на́волока
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Навалочка ’мяшок’ карэл. (Шатал.), на́валачка ’навалка’ (БРС, Сцяшк.), на́вылычка ’памянш. ад на́вылка’ (Бяльк.), рус. на́волочка ’навалка’, польск. дыял. nawleczka, nawłoczka ’тс’. Ад навалачы́ць ’надзець, накрыць’, параўн. навалока ’бурка, доўгае адзенне з саматканага сукна’ (Сцяшк. Сл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)