наво́зный гнаявы́;

наво́зный жук, см. наво́зник;

наво́зная ку́ча гнаява́я ку́ча, ку́ча гно́ю.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навозный

Том: 18, старонка: 330.

img/18/18-330_1642_Навозный.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

гнаявы́ в разн. знач. наво́зный;

~ва́я ку́ча — наво́зная ку́ча;

~ва́я му́ха — наво́зная му́ха

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жук

1. зоол. жук, род. жука́ м.;

наво́зный жук жук-гнаяві́к;

ма́йский жук хрушч, -ча́ м.;

2. перен., прост. жук, род. жука́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жук (род. жука́) м.

1. жук;

ж.-гнаяві́к — наво́зный жук;

2. перен., прост. жук, плут;

○ калара́дскі ж. — колора́дский жук;

ма́йскі ж. — ма́йский жук;

◊ і ж. і жа́ба — и жук и жа́ба

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)