наве́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
наве́ў |
наве́вы |
| Р. |
наве́ву |
наве́ваў |
| Д. |
наве́ву |
наве́вам |
| В. |
наве́ў |
наве́вы |
| Т. |
наве́вам |
наве́вамі |
| М. |
наве́ве |
наве́вах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
наве́ць
дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
наве́е |
наве́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
наве́ў |
наве́лі |
| ж. |
наве́ла |
| н. |
наве́ла |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)