наве́чна, прысл.

Назаўсёды.

Н. ў памяці народнай застануцца героі Вялікай Айчыннай вайны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наве́чна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
наве́чна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

наве́чна нареч. наве́чно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наве́чна, прысл.

Назаўсёды. Лічыцца навечна ў спісах палка. □ Імёны герояў .. будуць высечаны на мармуры, каб навечна застацца ў народнай памяці. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наве́чна прысл auf éwig, für ímmer

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

наве́чно нареч. наве́чна; наве́к, наве́кі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маўзале́й, ‑я, м.

Вялікае надмагільнае архітэктурнае збудаванне; надмагільны помнік, грабніца. Маўзалей Леніна. □ Нясе прывет сардэчны Туды паток людзей, Туды, дзе стаў навечна Гранітны маўзалей. Бялевіч.

[Грэч. Mausōléion.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бестэрміно́вы, ‑ая, ‑ае.

Які не мае тэрміну, не абмежаваны ім. Бестэрміновы пашпарт. □ Зямля, якую займаюць калгасы, замацоўваецца за імі ў бясплатнае і бестэрміновае карыстанне, гэта значыць навечна. Канстытуцыя БССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяспры́кладны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае сабе роўнага або падобнага. Навечна застануцца ў памяці беларускага народа тыя бяспрыкладныя па свайму гераізму баявыя аперацыі, якія правялі ў гэтыя дні [вайны] слуцкія і капыльскія партызаны. Казлоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

су́джана, безас. у знач. вык., каму, з інф.

Прызначана каму‑н.; прыйшлося каму‑н. Напэўна, мы, як паралелі, Нам быць не суджана ўдваіх. Прануза. Ты бачыш, мама, горад наш які, Навечна суджана яму героем звацца. Вітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)