наве́сить сов. наве́сіць, мног. панаве́шваць; (нацепить) начапі́ць, мног. паначэ́пліваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наве́сіць сов., в разн. знач. наве́сить;

н. дзве́рынаве́сить дверь;

н. про́ваднаве́сить про́вод;

н. мяч на варо́тынаве́сить мяч на воро́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наве́шиватьI несов. (к наве́сить) наве́шваць; начэ́пліваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панаве́шваць сов. (о многом, во множестве) наве́сить; наве́шать; понаве́шивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

начапі́ць сов.

1. нацепи́ть; наве́сить;

2. разг., неодобр. (надеть) напя́лить, нацепи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паначэ́пліваць сов. (о многом, во множестве)

1. нацепи́ть; наве́сить;

2. разг. напя́лить, нацепи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усчапі́ць сов.

1. нацепи́ть; пове́сить; наве́сить;

у. на крук — пове́сить на крюк;

2. разг. (надеть) напя́лить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прычапі́ць сов.

1. в разн. знач. прицепи́ть;

п. дадатко́вы ваго́н да по́езда — прицепи́ть доба́вочный ваго́н к по́езду;

п. на гру́дзі бант — прицепи́ть на грудь бант;

2. (прикрепить к чему-л., чтобы висело) прицепи́ть, приве́сить;

п. ярлы́кнаве́сить (прицепи́ть) ярлы́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)