наве́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. наве́с наве́сы
Р. наве́са наве́саў
Д. наве́су наве́сам
В. наве́с наве́сы
Т. наве́сам наве́самі
М. наве́се наве́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

наве́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

Дах на слупах ці іншых апорах, які ахоўвае ад сонца, непагоды.

Трава сохне пад навесам.

2. Тое, што навісае зверху; частка чаго-н., якая выступае, навісае.

Н. скалы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наве́с м. наве́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наве́с м.

1. паве́ць, -ці ж., паве́тка, -кі ж.; (над колодцем и т. п.) стрэ́шка, -кі ж.; наве́с, -са м.;

2. (выступающая часть чего-л.) на́вісь, -сі ж., наве́с, -са м.;

наве́с скалы́ на́вісь (наве́с) скалы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наве́с, ‑а, м.

1. Дах на слупах ці іншых апорах, які ахоўвае ад сонца, непагоды. Пад дашчатым навесам гарэў агонь, у катле варылася вячэра. Шчарбатаў. Вучнёўскія парты стаялі на двары пад навесам і паблісквалі свежай афарбоўкай. Кулакоўскі.

2. Тое, што навісае зверху; частка чаго‑н., якая выступае, навісае. У лясной глушы пад густым лісцевым навесам заўсёды пануе паўзмрок і вільгаць. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наве́с м разм

1. Schírmdach n -(e)s, -dächer; Sónnendach n (ад сонца);

2. (выступ чаго-н) Vórsprung m -(e)s, -sprünge, ǘberhängender Teil (напр скалы);

3. спарт (у футболе) hóhes Zúspiel

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пале́нне², -я, н., зб.

Пале́ны.

Злажыць п. пад навес.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маркі́за², -ы, мн. -ы, -кіз, ж.

Навес над акном, дзвярыма, балконам для засцярогі ад сонца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наві́сь ж. на́вись; наве́с м.;

н. скалы́ — на́вись (наве́с) скалы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

капту́р

‘галаўны ўбор; дах, навес’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. капту́р каптуры́
Р. каптура́ каптуро́ў
Д. каптуру́ каптура́м
В. капту́р каптуры́
Т. каптуро́м каптура́мі
М. каптуры́ каптура́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)