нава́ха

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. нава́ха нава́хі
Р. нава́хі нава́х
Д. нава́се нава́хам
В. нава́ху нава́хі
Т. нава́хай
нава́хаю		 нава́хамі
М. нава́се нава́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нава́ха нава́ха, -хі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нава́ха ж. (род кинжала) нава́ха

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нава́ха

(ісп. navaja)

халодная зброя, іспанскі доўгі складны нож.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АПА́ЧЫ, дэне,

племя паўночнаамерыканскіх індзейцаў. Разам з племем наваха складаюць паўд. групу атапаскаў. У мінулым апачы — качавыя паляўнічыя. Жывуць у рэзервацыях штатаў Арызона, Новая Мексіка і Аклахома ў ЗША. Колькасць 21 тыс. чал. (без наваха, 1987). Паводле рэлігіі хрысціяне.

т. 1, с. 420

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)