наваскава́ць гл. васкаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наваскава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наваску́ю наваску́ем
2-я ас. наваску́еш наваску́еце
3-я ас. наваску́е наваску́юць
Прошлы час
м. наваскава́ў наваскава́лі
ж. наваскава́ла
н. наваскава́ла
Загадны лад
2-я ас. наваску́й наваску́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час наваскава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наваскава́ць сов. навощи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наваскава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што і чаго.

Пакрыць, нацерці воскам. Наваскаваць падлогу. Наваскаваць нітку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

васкава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; незак., што.

Націраць або насычаць воскам; вашчыць.

В. ніткі.

|| зак. наваскава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

навощи́ть сов. навашчы́ць, наваскава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наваско́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да наваскаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наваско́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. наваскоўваць — наваскаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навашчы́ць, ‑вашчу, ‑вошчыш, ‑вошчыць; зак., што і чаго.

Тое, што і наваскаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падваскава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Наваскаваць злёгку або дадаткова; падвашчыць. Падваскаваць дратву.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)