навали́ть сов.

1. навалі́ць, мног. панава́льваць; накі́даць, мног. панакіда́ць, панакі́дваць; (привалить) навярну́ць, мног. панаваро́чваць; прыці́снуць, мног. папрыціска́ць;

2. (набросать в беспорядке) навалі́ць, мног. панава́льваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

понавали́ть сов., разг. панава́льваць; (навалить) навалі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панаваро́чваць сов. (во множестве)

1. навали́ть, навороти́ть;

2. (што чым) навали́ть (что на что), прикры́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абры́нуць сов., разг.

1. обру́шить, обвали́ть;

2. перен. обру́шить, навали́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навалі́ць I сов., в разн. знач. навали́ть;

н. ка́мень на што-не́будзьнавали́ть ка́мень на что́-л.;

н. ку́чу дроўнавали́ть ку́чу дров;

і́ла мно́га сне́губезл. навали́ло мно́го сне́гу;

н. на каго́е́будзь мно́га рабо́тынавали́ть на кого́-л. мно́го рабо́ты;

з усі́х бако́ў ~лі́ла наро́ду — со всех сторо́н навали́ло наро́ду

навалі́ць II сов. (изготовить валяньем) наваля́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панава́льваць I сов. (во множестве) навали́ть

панава́льваць II сов. (во множестве) наваля́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навярну́ць сов.

1. (наложить в беспорядке) навали́ть, навороти́ть;

н. го́ры зямлі́навали́ть (навороти́ть) го́ры земли́;

2. (чым што) навали́ть (что на что); (накрыть, защитив что-л.) прикры́ть;

н. тале́рку кастру́ляй — накры́ть таре́лку кастрю́лей;

3. перен., разг. (обременить работой) навали́ть;

4. безл. (нападать в большом количестве) навали́ть;

у́ла мно́га сне́гу — навали́ло мно́го сне́гу;

5. (придать чему-л. наклонное положение) наклони́ть, склони́ть;

6. (на што) перен. приучи́ть (к чему), приохо́тить (к чему);

7. разг. наговори́ть, наклевета́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накла́сці сов.

1. наложи́ть; (навалить в каком-л. количестве — ещё) накла́сть;

н. на машы́ну мяшко́ў — наложи́ть (накла́сть) на маши́ну мешко́в;

н. мі́ску ка́шы — наложи́ть (накла́сть) ми́ску ка́ши;

2. см. налажы́ць 2;

3. разг., груб. (побить кого-л.) накла́сть; всы́пать (кому)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)