нава́ленный нава́лены; накі́даны, мног. панакіда́ны, панакі́дваны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наве́рнуты

1. нава́ленный, наворо́ченный;

2. (чым) нава́ленный (на что); прикры́тый;

3. наклонённый, склонённый;

1-3 см. навярну́ць 1, 2, 5

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Набугорываць ’навальваць многа, накладваць’, набугораны «наваленный подобно бугру» (Нас.), параўн. рус. набугриться ’ўздуцца гарбом’. Ад бугор (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нава́лены I в разн. знач. нава́ленный; см. навалі́ць I

нава́лены II нава́лянный; см. навалі́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)