на́валачка гл. навалочка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

на́валачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. на́валачка на́валачкі
Р. на́валачкі на́валачак
Д. на́валачцы на́валачкам
В. на́валачку на́валачкі
Т. на́валачкай
на́валачкаю
на́валачкамі
М. на́валачцы на́валачках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

на́валачка ж., см. навало́чка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

на́валачка,

гл. навалочка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навало́чка і на́валачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Чахол для падушкі.

Палатняная н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

на́валачка ж Kssenüberzug m -(e)s, -züge, Kssenbezug m -(e)s, -züge

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

навало́чка і на́валачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Чахол для падушкі. Мы шылі насыпкі з дачушкай, Мы навалочкі з ёю шылі... Бялевіч. А Іза, як ні стрымлівала сябе, усё ж расчулілася, уткнулася тварам у падушку, сціснула зубамі навалачку і доўга ўсхліпвала. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pillowcase [ˈpɪləʊˌkeɪs] n. на́валачка, навало́чка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

на́волочка навало́чка, -кі ж., на́валачка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навало́чка ж гл навалачка

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)