нава... (гл. нова...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «нова...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: навагодні, навамодны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нава... (гл. нова...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «нова...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр.: навагодні, навамодны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Саят-Нава

т. 14, с. 242

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Саят-Нава 1/449, 451; 4/39; 9/432—433

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

нова... (а таксама нава...).

Першая састаўная частка складаных слоў у знач.:

1) новы (у 1 знач.), які ўпершыню з’явіўся, напр.: новазаведзены, новаўтварэнне;

2) які адносіцца да новых месц, да новага месца, напр.: новаадкрывальнік, новапасяленец;

3) не старажытны (у 1 знач.), напр., новаеўрапейскі;

4) які толькі што пачынае што-н., прыступае да чаго-н.; які з’яўляецца навічком, напр.: нованароджаны, новапрызначаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́інаў, -нава ка́инов;

◊ ~нава пяча́ць — ка́инова печа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

драко́наў: ~нава дрэ́ва бот. драко́новое де́рево;

~нава кроў — хим. драко́нова кровь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

анто́наў, ‑нава.

У выразе: антонаў агонь гл. агонь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саламо́наў: ~нава рашэ́нне соломо́ново реше́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́інаў, ‑нава.

Які належыць каіну.

•••

Каінава кляймо гл. кляймо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)