набіра́нне гл. набраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

набіра́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. набіра́нне
Р. набіра́ння
Д. набіра́нню
В. набіра́нне
Т. набіра́ннем
М. набіра́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

набіра́нне ср. набира́ние; собира́ние; (книги — ещё) набо́р; см. набіра́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набіра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. набіраць — набраць (у 1–3 і 8 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набра́ць, -бяру́, -бярэ́ш, -бярэ́; -бяро́м, -бераце́, -бяру́ць; -бяры́; -бра́ны; зак.

1. што і чаго. Паступова беручы, узяць нейкую колькасць чаго-н.; назбіраць.

Н. кніг у бібліятэцы.

Н. кош грыбоў.

2. Зачарпнуць, напоўніць чым-н.

Н. вады ў вёдры.

3. каго-што. Наняць, прыняць.

Н. рабочых.

Н. вучняў.

4. што. Скласці з друкарскіх літар тэкст або надрукаваць яго пры дапамозе камп’ютара.

5. што. Саставіць з некалькіх лічбаў, знакаў.

Н. нумар тэлефона.

6. што і чаго. Дасягнуць якой-н. ступені ў сваім развіцці, руху і г.д.

Самалёт набраў вышыню.

Н. хуткасць.

7. што і чаго. Атрымаць у выніку спаборніцтва, экзаменаў і пад.

Н. дзесяць балаў.

8. чаго. Купіць, набыць.

Н. тканіны на сукенку.

◊

Набраць сабе ў галаву (разм.) — умацавацца ў якой-н. думцы, многа думаць пра што-н.

|| незак. набіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; наз. набіра́нне, -я, н. (да 3 і 4 знач.).

|| наз. набо́р, -у, м. (да 1—6 знач.).

Здаць кнігу ў н.

Н. у ліцэй.

Н. вышыні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

набира́ние

1. набіра́нне, -ння ср.;

2. збіра́нне, -ння ср.; см. набира́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накопле́ние

1. (действие) збіра́нне, -ння ср., запа́шанне, -ння ср.; набыва́нне, -ння ср.; прымнажэ́нне, -ння ср., намнажэ́нне, -ння ср.; набіра́нне, -ння ср.; накапле́нне, -ння ср.; см. нака́пливать, накапливаться;

первонача́льное накопле́ние эк. першапачатко́вае накапле́нне;

накопле́ние капита́ла накапле́нне капіта́лу;

2. (сбережения) зберажэ́нні, -нняў мн.; (запасы) запа́сы, -саў мн.; накапле́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)