◎ Набі́льніцы (наЫІпісу) ’пухіры на нагах, апрэласці’ (ваўкав., Арх. Федар.). Да набіваць, параўн. набіць мазалі, набой ’тс’ і г. д.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ На́більніца ’дэталь у кроснах’ (Сцяшк., пух., З нар. сл.), набільніцы ’рамкі, у якіх замацоўваюцца бёрды’ (Тарнацкі, Studia; Сцяц.), набільніцы, на́быльніцы (воран., бяроз., Шатал.). Гл. набілка.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)