набушава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
набушу́юся |
набушу́емся |
| 2-я ас. |
набушу́ешся |
набушу́ецеся |
| 3-я ас. |
набушу́ецца |
набушу́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
набушава́ўся |
набушава́ліся |
| ж. |
набушава́лася |
| н. |
набушава́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
набушу́йся |
набушу́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
набушава́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
набушава́цца сов., разг. набушева́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
набушава́цца, ‑шуюся, ‑шуешся, ‑шуецца; зак.
Разм. Уволю, многа пабушаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
набушева́ться разг. набушава́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)