набру́шны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. набру́шны набру́шная набру́шнае набру́шныя
Р. набру́шнага набру́шнай
набру́шнае		 набру́шнага набру́шных
Д. набру́шнаму набру́шнай набру́шнаму набру́шным
В. набру́шны (неадуш.)
набру́шнага (адуш.)		 набру́шную набру́шнае набру́шныя (неадуш.)
набру́шных (адуш.)
Т. набру́шным набру́шнай
набру́шнаю		 набру́шным набру́шнымі
М. набру́шным набру́шнай набру́шным набру́шных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

набру́шны набрю́шный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набру́шны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца на жываце. Набрушны слой тлушчу. // Які носіцца па жываце. Набрушны бандаж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набрю́шный набру́шны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)