набраха́цца, -брашу́ся, -брэ́шашся, -брэ́шацца; -брашы́ся; зак. (разм., груб.).

Уволю набалбатацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

набраха́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. набрашу́ся набрэ́шамся
2-я ас. набрэ́шашся набрэ́шацеся
3-я ас. набрэ́шацца набрэ́шуцца
Прошлы час
м. набраха́ўся набраха́ліся
ж. набраха́лася
н. набраха́лася
Загадны лад
2-я ас. набрашы́ся набрашы́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час набраха́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

набраха́цца сов.

1. (вдоволь полаять) нала́яться;

2. перен., груб. наболта́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набраха́цца, ‑брашуся, ‑брэшашся, ‑брэшацца; зак.

Разм. груб. Уволю набалбатацца, многа пабалбатаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набреха́ться прост., в разн. знач. набраха́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нала́яться сов., разг. (вдоволь полаять) набраха́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Наброхацца (набрахацца) ’напіцца’ (мсцісл., З нар. сл., Юрч. Фр. 1), рус. набрехаться ’наесціся, напіцца’. Гл. брахаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)