набранзава́ць гл. бранзаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

набранзава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. набранзу́ю набранзу́ем
2-я ас. набранзу́еш набранзу́еце
3-я ас. набранзу́е набранзу́юць
Прошлы час
м. набранзава́ў набранзава́лі
ж. набранзава́ла
н. набранзава́ла
Загадны лад
2-я ас. набранзу́й набранзу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час набранзава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

набранзава́ць сов. набронзирова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набранзава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., што і чаго.

Пакрыць што‑н. слоем бронзы. Набранзаваць ручку дзвярэй. // Пакрыць слоем бронзы ў якой‑н. колькасці. Набранзаваць падсвечнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бранзава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; незак., што.

Пакрываць тонкім слоем бронзы або, фарбуючы, надаваць чаму-н. выгляд бронзы.

|| зак. набранзава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны.

|| наз. бранзава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

набронзирова́ть сов. набранзава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набранзо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да набранзаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)