набо́ечны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. набо́ечны набо́ечная набо́ечнае набо́ечныя
Р. набо́ечнага набо́ечнай
набо́ечнае		 набо́ечнага набо́ечных
Д. набо́ечнаму набо́ечнай набо́ечнаму набо́ечным
В. набо́ечны набо́ечную набо́ечнае набо́ечныя
Т. набо́ечным набо́ечнай
набо́ечнаю		 набо́ечным набо́ечнымі
М. набо́ечным набо́ечнай набо́ечным набо́ечных

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

набо́йка, -і, ДМ -бо́йцы, мн. -і, -бо́ек, ж.

Ніжні слой абцаса або спецыяльная пласцінка, якая набіваецца на абцас.

Стаптаць набойкі.

Зрабіць новыя набойкі.

|| прым. набо́ечны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)