набели́ть сов. набялі́ць, мног. панабе́льваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набялі́ць сов., в разн. знач. набели́ть;

н. твар — набели́ть лицо́;

н. палатна́ — набели́ть холста́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)