наба́ўлены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наба́ўлены |
наба́ўленая |
наба́ўленае |
наба́ўленыя |
| Р. |
наба́ўленага |
наба́ўленай наба́ўленае |
наба́ўленага |
наба́ўленых |
| Д. |
наба́ўленаму |
наба́ўленай |
наба́ўленаму |
наба́ўленым |
| В. |
наба́ўлены (неадуш.) наба́ўленага (адуш.) |
наба́ўленую |
наба́ўленае |
наба́ўленыя (неадуш.) наба́ўленых (адуш.) |
| Т. |
наба́ўленым |
наба́ўленай наба́ўленаю |
наба́ўленым |
наба́ўленымі |
| М. |
наба́ўленым |
наба́ўленай |
наба́ўленым |
наба́ўленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
наба́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наба́ўлены |
наба́ўленая |
наба́ўленае |
наба́ўленыя |
| Р. |
наба́ўленага |
наба́ўленай наба́ўленае |
наба́ўленага |
наба́ўленых |
| Д. |
наба́ўленаму |
наба́ўленай |
наба́ўленаму |
наба́ўленым |
| В. |
наба́ўлены (неадуш.) наба́ўленага (адуш.) |
наба́ўленую |
наба́ўленае |
наба́ўленыя (неадуш.) наба́ўленых (адуш.) |
| Т. |
наба́ўленым |
наба́ўленай наба́ўленаю |
наба́ўленым |
наба́ўленымі |
| М. |
наба́ўленым |
наба́ўленай |
наба́ўленым |
наба́ўленых |
Кароткая форма: наба́ўлена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наба́ўлены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад набавіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)