наба́яць, -ба́ю, -ба́еш, -ба́е; -ба́й; зак., што і чаго (разм.).

1. Расказаць казку, байку або многа казак, баек.

2. Узвесці на каго-н. паклёп.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наба́яць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наба́ю наба́ем
2-я ас. наба́еш наба́еце
3-я ас. наба́е наба́юць
Прошлы час
м. наба́яў наба́ялі
ж. наба́яла
н. наба́яла
Загадны лад
2-я ас. наба́й наба́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час наба́яўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наба́яць сов., разг.

1. наска́зывать;

2. (возвести напраслину на кого-л.) наговори́ть, наклевета́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наба́яць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Разм.

1. Сказаць, расказаць што‑н., нагаварыць многа чаго‑н.

2. Расказаць казку, байку або многа казак, баек. Набаяць баек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наба́яць разм.

1. víeles erzählen;

2. (на каго-н.) verléumden vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)