наба́віць, -ба́ўлю, -ба́віш, -ба́віць; -ба́ўлены; зак., што і чаго.

Прыбавіць, дабавіць звыш таго, што было, што ўстаноўлена.

Н. сто рублёў.

|| незак. набаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. наба́ўка, -і, ДМ -ба́ўцы, мн. -і, -ба́вак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наба́віць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наба́ўлю наба́вім
2-я ас. наба́віш наба́віце
3-я ас. наба́віць наба́вяць
Прошлы час
м. наба́віў наба́вілі
ж. наба́віла
н. наба́віла
Загадны лад
2-я ас. наба́ў наба́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час наба́віўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наба́віць сов. наба́вить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наба́віць, ‑баўлю, ‑бавіш, ‑бавіць; зак., што і чаго.

Прыбавіць, дабавіць звыш таго, што ёсць, як было дамоўлена. — Справядлівы.. [Вэня Шпулькевіч] чалавек, мне за фатыгу заўсёды, бывала, заплаціць і яшчэ крыху набавіць. Чорны. // Павялічыць (цану, суму, плату і пад.). Проста яго ўпрошвалі набавіць цану, але Лапко не парушаў сваіх прынцыпаў. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наба́віць zúgeben* vt, zúlegen vt, zúschlagen* vt (дадаць); áufschlagen* vt (павялічыць цану і г. д.); erhöhen vt, stéigern vt, hében* vt (павысіць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

наба́вить сов. наба́віць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наба́ўка, -і, ДМ -ба́ўцы, мн. -і, -ба́вак, ж.

1. гл. набавіць.

2. Тое, што набаўлена да чаго-н.

Вытаргаваць набаўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

набаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да набавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наба́ўлены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад набавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надба́віць, -ба́ўлю, -ба́віш, -ба́віць; -ба́ўлены; зак., што і чаго (разм.).

Тое, што і набавіць.

|| наз. надба́ўка, -і, ДМ -ба́ўцы, мн. -і, -ба́вак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)