наадкру́чваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наадкру́чваю наадкру́чваем
2-я ас. наадкру́чваеш наадкру́чваеце
3-я ас. наадкру́чвае наадкру́чваюць
Прошлы час
м. наадкру́чваў наадкру́чвалі
ж. наадкру́чвала
н. наадкру́чвала
Загадны лад
2-я ас. наадкру́чвай наадкру́чвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час наадкру́чваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наадкру́чваць сов. (во множестве)

1. отвинти́ть, открути́ть, отверну́ть;

2. открути́ть;

3. отмота́ть;

1-3 см. адкруці́ць 1, 3, 4

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наадкру́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

1. Адкруціць, адшрубаваць вялікую колькасць чаго‑н. Наадкручваць гаек.

2. Круцячы, адламаць, адарваць вялікую колькасць чаго‑н. Наадкручваць цыбулін з вянка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)