міфама́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. міфама́н міфама́ны
Р. міфама́на міфама́наў
Д. міфама́ну міфама́нам
В. міфама́на міфама́наў
Т. міфама́нам міфама́намі
М. міфама́не міфама́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

міфама́н

(ад міф + ман)

чалавек, якому ўласціва міфаманія.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)