мі́ртавыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. мі́ртавыя
Р. мі́ртавых
Д. мі́ртавым
В. мі́ртавыя
Т. мі́ртавымі
М. мі́ртавых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мі́ртавыя сущ., мн., бот. ми́ртовые

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мі́ртавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мі́ртавы мі́ртавая мі́ртавае мі́ртавыя
Р. мі́ртавага мі́ртавай
мі́ртавае		 мі́ртавага мі́ртавых
Д. мі́ртаваму мі́ртавай мі́ртаваму мі́ртавым
В. мі́ртавы (неадуш.)
мі́ртавага (адуш.)		 мі́ртавую мі́ртавае мі́ртавыя (неадуш.)
мі́ртавых (адуш.)
Т. мі́ртавым мі́ртавай
мі́ртаваю		 мі́ртавым мі́ртавымі
М. мі́ртавым мі́ртавай мі́ртавым мі́ртавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

миртовые мн., сущ., бот. мі́ртавыя, -вых;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мі́ртавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да мірта, уласцівы мірту. Міртавы лісцік. // Зроблены з мірта. Міртавы вянок.

2. у знач. наз. мі́ртавыя, ‑ых. Сямейства вечназялёных раслін, да якога адносяцца мірт, эўкаліпт, гваздзіковае дрэва і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фі́кус, ‑а, м.

Вечназялёная трапічная расліна сямейства тутавых. Побач з бярозамі, дубамі і букамі раслі вечназялёныя алеандры, буйныя фікусы, магноліі, лаўры, разнастайныя міртавыя дрэвы. М. Ткачоў. // Дэкаратыўная расліна з шырокімі авальнымі лістамі, якая вырошчваецца ў пакоях і аранжарэях. Ля [акон] аж пад самую столь лапушыліся фікусы. Сабаленка.

[Лац. ficus — фігавае дрэва.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)