мінё́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мінё́рскі мінё́рская мінё́рскае мінё́рскія
Р. мінё́рскага мінё́рскай
мінё́рскае		 мінё́рскага мінё́рскіх
Д. мінё́рскаму мінё́рскай мінё́рскаму мінё́рскім
В. мінё́рскага
мінё́рскі		 мінё́рскую мінё́рскае мінё́рскіх
мінё́рскія
Т. мінё́рскім мінё́рскай
мінё́рскаю		 мінё́рскім мінё́рскімі
М. мінё́рскім мінё́рскай мінё́рскім мінё́рскіх

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мінё́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па міннай справе, па мініраванні і размініраванні.

|| прым. мінёрскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)