міну́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -не́цца; зак.

1. Прайсці, скончыцца.

Мінулася пара дажджоў.

2. Застацца ззаду, скончыцца.

Мінулася невялічкая вёсачка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

міну́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. міне́цца міну́цца
Прошлы час
м. міну́ўся міну́ліся
ж. міну́лася
н. міну́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

міну́цца сов.

1. минова́ть, минова́ться, пройти́; (о сроке — ещё) исте́чь;

яго́ пара́ міну́лася — его́ пора́ минова́лась (прошла́);

кры́зіс міну́ўся — кри́зис прошёл;

тэ́рмін міну́ўся — срок истёк;

2. (остаться позади) ко́нчиться;

міну́лася по́ле, пача́ўся лес — ко́нчилось по́ле, начался́ лес;

◊ міну́лася кату́ ма́сленіца — не всё коту́ ма́сленица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

міну́цца, ‑нецца; зак.

1. Прайсці; скончыцца. Толькі што мінулася пара безупынных дажджоў. Чорны. Бацькаў гнеў даўно мінуўся. Колас.

2. Застацца ззаду; скончыцца. Мінулася невялічкае азярко, што краем падступіла да самай дарогі. Скрыган. Мінулася поле, пачаўся рэдкі лясок. Мележ. Калі мінуўся пясок, пачало трэсці на калдобінах. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міну́цца (прайсці, скончыцца) vergéhen* vi (s), verstréichen* vi (s), verflíeßen* vi (s), vorbéi sein, vorüber sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

минова́ться сов., уст. міну́цца, міну́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

міна́цца, ‑аецца.

Незак. да мінуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міна́цца гл мінуцца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адгарэ́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ры́ць; зак.

1. Кончыць гарэць.

2. Перагарэўшы, адваліцца, адпасці.

Сук адгарэў.

3. перан. Скончыцца, мінуцца.

Усё адышло, адгарэла.

|| незак. адга́рваць, -ае і адгара́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

міна́ць гл мінуць, мінуцца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)