мінарэ́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мінарэ́тны |
мінарэ́тная |
мінарэ́тнае |
мінарэ́тныя |
| Р. |
мінарэ́тнага |
мінарэ́тнай
мінарэ́тнае |
мінарэ́тнага |
мінарэ́тных |
| Д. |
мінарэ́тнаму |
мінарэ́тнай |
мінарэ́тнаму |
мінарэ́тным |
| В. |
мінарэ́тны (неадуш.)
мінарэ́тнага (адуш.) |
мінарэ́тную |
мінарэ́тнае |
мінарэ́тныя (неадуш.)
мінарэ́тных (адуш.) |
| Т. |
мінарэ́тным |
мінарэ́тнай
мінарэ́тнаю |
мінарэ́тным |
мінарэ́тнымі |
| М. |
мінарэ́тным |
мінарэ́тнай |
мінарэ́тным |
мінарэ́тных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мінарэ́тны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да мінарэта, падобны да мінарэта.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мінарэ́т, -а, М -рэ́це, мн. -ы, -аў, м.
Вежа мячэці, з якой мусульман заклікаюць на малітву.
|| прым. мінарэ́тны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)