мінарэ́т, -а, Мэ́це, мн. -ы, -аў, м.

Вежа мячэці, з якой мусульман заклікаюць на малітву.

|| прым. мінарэ́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мінарэ́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мінарэ́т мінарэ́ты
Р. мінарэ́та мінарэ́таў
Д. мінарэ́ту мінарэ́там
В. мінарэ́т мінарэ́ты
Т. мінарэ́там мінарэ́тамі
М. мінарэ́це мінарэ́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мінарэ́т м. минаре́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мінарэ́т, ‑а, М ‑рэце, м.

Вежа мячэці. з якой муэдзіны заклікаюць мусульман на малітву. На чатырохкутным мінарэце бліжэйшай ад нас мячэці з’явіўся раптам муздзін, хударлявы стары з сівой казлінай барадою. В. Вольскі.

[Ад араб. manāga — месца асвятлення.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мінарэт

т. 10, с. 378

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Мінарэт (арх.) 7/347

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

мінарэ́т м рэл, архіт Minartt n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мінарэ́т

(фр. minaret < тур. mināre, ад ар. mināra = месца асвятлення)

вежа мячэці, з якой муэдзіны заклікаюць мусульман на малітву.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Мінарэт ’вежа мячэці’ (ТСБМ). У літар. бел. мову прыйшло з польск. minaret або з рус. минарет, якія (праз ням. Minarett ці франц. minaret) прыйшлі з тур. minare < араб. mināraмінарэт’, — першапачаткова manāra ’месца, дзе гарыць агонь або ёсць святло, маяк’ (Фасмер, 2, 623). Аднак ёсць тур. minaret ’месца на вежы, з якога муэдзін ззывае на малітву’. Відавочна, лексема магла б быць вядомай у бел. гаворках тых населеных пунктаў, дзе пражывалі бел. татары.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мінарэ́т

(ар. minārat = маяк, вежа)

вежа пры мячэці, з якой муэдзін заклікае мусульман на малітву.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)