мінано́сец, -но́сца, мн. -но́сцы, -но́сцаў, м.

Ваенны карабель з моцным тарпедным узбраеннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мінано́сец

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мінано́сец мінано́сцы
Р. мінано́сца мінано́сцаў
Д. мінано́сцу мінано́сцам
В. мінано́сец мінано́сцы
Т. мінано́сцам мінано́сцамі
М. мінано́сцы мінано́сцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мінано́сец, -но́сца м., мор. миноно́сец;

эска́драны м. — эска́дренный миноно́сец

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мінано́сец, ‑носца, м.

Ваенны карабель з тарпедным узбраеннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мінаносец

т. 10, с. 378

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

мінано́сец м. вайск. марск. Zerstörer m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Мінаносец эскадраны 5/419; 7/207

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

эскадраны мінаносец

т. 18, кн. 1, с. 158

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

эсмі́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Скарачэнне: эскадраны мінаносец.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эска́дра, -ы, мн. -ы, эска́др і -аў, ж.

Буйное злучэнне ваенных караблёў ці самалётаў.

|| прым. эска́драны, -ая, -ае.

Э. мінаносец.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)