мімі́чны, -ая, -ае.

1. гл. міміка.

2. Які мае адносіны да ігры мімаў, да пантамімы.

М. ансамбль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мімі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мімі́чны мімі́чная мімі́чнае мімі́чныя
Р. мімі́чнага мімі́чнай
мімі́чнае		 мімі́чнага мімі́чных
Д. мімі́чнаму мімі́чнай мімі́чнаму мімі́чным
В. мімі́чны (неадуш.)
мімі́чнага (адуш.)		 мімі́чную мімі́чнае мімі́чныя (неадуш.)
мімі́чных (адуш.)
Т. мімі́чным мімі́чнай
мімі́чнаю		 мімі́чным мімі́чнымі
М. мімі́чным мімі́чнай мімі́чным мімі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мімі́чны мими́ческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мімі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мімікі. Мімічныя сродкі артыста. // Выражаны пры дапамозе мімікі. Мімічная сцэна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мімі́чны mímisch; Gebärde-;

мімі́чны тане́ц Gebärdentanz m -es, -tänze

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мі́міка, -і, ДМ -міцы, ж.

Рухі мышцаў твару, якія выражаюць унутраны стан.

Выразная м.

|| прым. мімі́чны, -ая, -ае.

Мімічная сцэна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мімі́чны

(гр. mimikos)

які мае адносіны да мімікі, выражаны пры дапамозе мімікі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

мими́ческий мімі́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пантамі́ма, -ы, мн. -ы, -мі́м, ж.

Мімічны спектакль без слоў.

|| прым. пантамі́мны, -ая, -ае і пантамімі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

mimiczny

мімічны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)