мімалё́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мімалё́тны мімалё́тная мімалё́тнае мімалё́тныя
Р. мімалё́тнага мімалё́тнай
мімалё́тнае		 мімалё́тнага мімалё́тных
Д. мімалё́тнаму мімалё́тнай мімалё́тнаму мімалё́тным
В. мімалё́тны (неадуш.)
мімалё́тнага (адуш.)		 мімалё́тную мімалё́тнае мімалё́тныя (неадуш.)
мімалё́тных (адуш.)
Т. мімалё́тным мімалё́тнай
мімалё́тнаю		 мімалё́тным мімалё́тнымі
М. мімалё́тным мімалё́тнай мімалё́тным мімалё́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мімалё́тны, -ая, -ае.

1. Які пралятае або праходзіць міма, не затрымліваючыся.

2. Беглы, быстры.

М. позірк.

Мімалётная сустрэча.

3. Які хутка знікае, хутка праходзіць, непрацяглы.

Мімалётнае шчасце.

|| наз. мімалётнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мімалётны

1. мимолётный;

~ныя пту́шкі — мимолётные пти́цы;

2. мимолётный; (о взгляде — ещё) бе́глый, кратковре́менный;

~нае шча́сце — мимолётное сча́стье;

м. по́зірк — мимолётный (бе́глый) взгляд

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мімалётны, ‑ая, ‑ае.

1. Які пралятае або хутка праходзіць міма, не затрымліваючыся. Добра быць хваляй марской, Ветрам, крыніцай, пясчынкай, .. Ці мімалётнай сняжынкай. Танк.

2. Які хутка знікае, хутка праходзіць; непрацяглы. Арцём усміхаецца — скупа, з хмурынкай мімалётнага суму. Ракітны. // Беглы, быстры (пра позірк, ўсмешку). — Мггу! — прамычаў Міхей, з гонарам кінуўшы на Сцяпана мімалётны позірк. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мімалётны flüchtig; vergänglich, vorübergehend (часовы);

мімалётны по́зірк flüchtiger Blick

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мимолётный мімалётны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

легкакры́лы, -ая, -ае.

1. Хуткі ў палётах, рухах; з лёгкімі крыламі.

Легкакрылая чайка.

2. перан. Зменлівы, няўстойлівы, мімалётны.

Легкакрылая радасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

fleeting [ˈfli:tɪŋ] adj. мімалётны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

short-lived [ˌʃɔ:tˈlɪvd] adj. недаўгаве́чны; мімалётны;

short-lived happiness нядо́ўгае шча́сце

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

суперво́кладка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

Папяровая вокладка паверх пераплёту кнігі. Адам кінуў мімалётны зірк на дзяружку, на папяросы. Затрымаўся на кнізе ў зялёнай, як трава, супервокладцы. Вышынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)