мілані́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мілані́т |
мілані́ты |
| Р. |
мілані́ту |
мілані́таў |
| Д. |
мілані́ту |
мілані́там |
| В. |
мілані́т |
мілані́ты |
| Т. |
мілані́там |
мілані́тамі |
| М. |
мілані́це |
мілані́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
мілані́т
(ад гр. mylon = млын)
сланцаватая метамарфічная горная парода, якая ўтварылася пры руху мас горных парод па паверхні тэктанічных разрываў, пры пераціранні і сцісканні мінералаў зыходных парод.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)