мікро́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мікро́н мікро́ны
Р. мікро́на мікро́наў
мікро́н
Д. мікро́ну мікро́нам
В. мікро́н мікро́ны
Т. мікро́нам мікро́намі
М. мікро́не мікро́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мікро́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Адзінка вымярэння даўжыні, роўная мільённай частцы метра.

|| прым. мікро́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мікро́н м. микро́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мікро́н, ‑а, м.

Мільённая частка метра. Лязо непрыкметна, мікрон за мікронам, здымала з паперы напісаныя тушшу літары. Новікаў. Нітка таўшчынёй з мікрон настолькі малая, што яе немагчыма разгледзець у аптычным мікраскопе. «Звязда».

[Ад грэч. mikrós — маленькі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мікрон

т. 10, с. 364

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

мікро́н м. Mikrométer n -s, - (скар. μm), Míkron n -s, - (уст.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мікро́н

(гр. mikron = малое)

мера даўжыні, роўная мільённай частцы метра.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

микро́н мікро́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мікро́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мікрона; велічынёй у адзін мікрон. Мікронная дакладнасць дэталі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

субмікро́нны

(ад суб- + мікрон)

звязаны з часцінкамі, памер якіх меншы за мікрон.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)