мікрака́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мікрака́тар |
мікрака́тары |
| Р. |
мікрака́тара |
мікрака́тараў |
| Д. |
мікрака́тару |
мікрака́тарам |
| В. |
мікрака́тар |
мікрака́тары |
| Т. |
мікрака́тарам |
мікрака́тарамі |
| М. |
мікрака́тары |
мікрака́тарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
мікрака́тар
[ад мікра- + (інды)катар]
прыбор для вымярэння кантактным метадам лінейных памераў вырабаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)