мікатро́фны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мікатро́фны мікатро́фная мікатро́фнае мікатро́фныя
Р. мікатро́фнага мікатро́фнай
мікатро́фнае		 мікатро́фнага мікатро́фных
Д. мікатро́фнаму мікатро́фнай мікатро́фнаму мікатро́фным
В. мікатро́фны (неадуш.)
мікатро́фнага (адуш.)		 мікатро́фную мікатро́фнае мікатро́фныя (неадуш.)
мікатро́фных (адуш.)
Т. мікатро́фным мікатро́фнай
мікатро́фнаю		 мікатро́фным мікатро́фнымі
М. мікатро́фным мікатро́фнай мікатро́фным мікатро́фных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мікатро́фны

(адляка- + -трофны)

які існуе разам з мікарызай;

м-ыя расліны — вышэйшыя расліны (напр. сасна, елка, дуб), якія маюць патрэбу ў развіцці на карэнні пэўных відаў грыбоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)