міжрэ́чча, -а, мн. -ы, -аў, н.

Мясцовасць, прастора паміж дзвюма або некалькімі рэкамі.

|| прым. міжрэ́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Міжрэ́чча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Міжрэ́чча
Р. Міжрэ́чча
Д. Міжрэ́ччу
В. Міжрэ́чча
Т. Міжрэ́ччам
М. Міжрэ́ччы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

міжрэ́чча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. міжрэ́чча міжрэ́ччы
Р. міжрэ́чча міжрэ́ччаў
Д. міжрэ́ччу міжрэ́ччам
В. міжрэ́чча міжрэ́ччы
Т. міжрэ́ччам міжрэ́ччамі
М. міжрэ́ччы міжрэ́ччах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

міжрэ́чча ср. междуре́чье

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

міжрэ́чча, ‑а, н.

Прастора, мясцовасць паміж рэк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Міжрэчча (в., Пухавіцкі р-н) 8/633 (к.); 11/261 (к.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Міжрэчча

т. 10, с. 348

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Міжрэ́чча н. гіст. гл. Месапатамія

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

міжрэ́чча ж. геагр. Zwíschenstromland n -(e)s, Gebíet zwíschen zwei Flüssen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

міжрэ́чча Абшар паміж рэчкамі (Слаўг.). Тое ж паміжду́рэ́чча, паміждадарэчча (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)