міжрэ́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
міжрэ́чны |
міжрэ́чная |
міжрэ́чнае |
міжрэ́чныя |
| Р. |
міжрэ́чнага |
міжрэ́чнай
міжрэ́чнае |
міжрэ́чнага |
міжрэ́чных |
| Д. |
міжрэ́чнаму |
міжрэ́чнай |
міжрэ́чнаму |
міжрэ́чным |
| В. |
міжрэ́чны (неадуш.)
міжрэ́чнага (адуш.) |
міжрэ́чную |
міжрэ́чнае |
міжрэ́чныя (неадуш.)
міжрэ́чных (адуш.) |
| Т. |
міжрэ́чным |
міжрэ́чнай
міжрэ́чнаю |
міжрэ́чным |
міжрэ́чнымі |
| М. |
міжрэ́чным |
міжрэ́чнай |
міжрэ́чным |
міжрэ́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
міжрэ́чны, ‑ая, ‑ае.
Які знаходзіцца, размешчаны паміж рэкамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
міжрэ́чча, -а, мн. -ы, -аў, н.
Мясцовасць, прастора паміж дзвюма або некалькімі рэкамі.
|| прым. міжрэ́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)