мігрэ́нь, -і, ж.

Прыступ болю ў адной палавіне галавы.

|| прым. мігрэ́невы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мігрэ́нь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. мігрэ́нь
Р. мігрэ́ні
Д. мігрэ́ні
В. мігрэ́нь
Т. мігрэ́нню
М. мігрэ́ні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мігрэ́нь ж., мед. мигре́нь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мігрэ́нь, ‑і, ж.

Нервовая хвароба, пры якой боль у асноўным паражае адну палавіну галавы.

[Фр. migrain.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мігрэнь 1/530; 2/271; 7/170

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

мігрэнь

т. 10, с. 331

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

мігрэ́нь ж. мед. Migräne f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мігрэ́нь

(фр. migraine, ад гр. hemikrania = палавіна чэрапа)

хвароба, якая суправаджаецца прыступамі галаўнога болю, звычайна ў адной палавіне галавы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Мігрэнь ’боль галавы’ (ТСБМ). З рус. мигре́нь ’тс’, якое з франц. migraine < с.-лац. hemicrania < ст.-грэч. ἡμι ’палавіна’ + κρανίον ’чэрап’: пры мігрэні боль пачынаецца ў адной палавіне галавы’ (Голуб-Ліер, 313).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мігрэ́нь

(фр. migraine, ад гр. hemikrania = галаўны боль, які ахоплівае палавіну галавы)

хвароба, якая суправаджаецца прыступамі галаўнога болю, звычайна ў адной палавіне галавы.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)